ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΚΟΡΔΟ: ΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Η επιστημονική ονομασία του σκόρδου είναι άλιο το εδώδιμο με καταγωγή από την Κεντρική Ασία όπου συναντάται ως αυτοφυές. Είναι πολυετές, ποώδες φυτό με βολβό πολλαπλό, αποτελούμενο από 8-14 ωοειδή-προμήκη βολβίδια (σκελίδες).

Υπάρχουν πολυάριθμες ποικιλίες, στην χώρα μας όμως καλλιεργείται η λευκή ή κοινή ποικιλία με μεγάλη προσαρμοστική ικανότητα στις διάφορες συνθήκες καλλιέργειας και περιβάλλοντος. Αλλού καλλιεργείται η ρόδινη και η κόκκινη που αντέχει περισσότερο στο κρύο.

Η χαρακτηριστική μυρωδιά του σκόρδου, οφείλεται στην παρουσία πτητικών ουσιών (αιθέριων έλαιων) πλούσιων σε θειούχο αλκύλιο γνωστό ως σκορδέλαιο, οι οποίες απελευθερώνονται όταν έρθουν σε επαφή με τον αέρα.

Ιστορία

Το σκόρδο χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων στην λαϊκή ιατρική τόσο στην Κίνα όσο και στην Αρχαία Ελλάδα.

Σε αυτό αναφέρονται ο Διοσκουρίδης, ο Αριστοφάνης και ο Ηρόδοτος. Λέγεται, πως οι αθλητές που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα χρόνια εκείνα, κατανάλωναν μια σκελίδα σκόρδου πριν από τον αγώνα για να τονωθούν.

Οι Αιγύπτιοι, προετοίμαζαν συνταγές με βάση το σκόρδο για καταπολέμηση του πονοκεφάλου, της σωματικής αδυναμίας και του πονόλαιμου από το 1500 π.Χ.

Στην αρχαία Ινδία και Κίνα χορηγούνταν ως φάρμακο για διάφορες παθήσεις, πιθανόν από το 3000 π.Χ.

Σύσταση

Το ωμό σκόρδο αποτελείται κατά 59% από νερό, 33,06% υδατάνθρακες, 6,36% πρωτεΐνη, 0,5 % λίπος. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως: Βιταμίνη C, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, νιασίνη, χολίνη, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, σελήνιο, ψευδάργυρο κ.ά.

Θεραπευτικές ιδιότητες

Το αιθέριο έλαιο του σκόρδου έχει ισχυρή αντιβιοτική και αντισηπτική δράση και γι αυτόν τον λόγο βοηθάει σε περιπτώσεις μετεωρισμού, δυσεντερίας, οξύμωρων (σκουλήκια παράσιτα στο ανθρώπινο έντερο).

Επίσης, σκοτώνοντας του παθογόνους μικροοργανισμούς, επαναφέρει την φυσική χλωρίδα. Η δράση του είναι ευεργετική σε περιπτώσεις κοινού κρυολογήματος, λαρυγγίτιδας, φαρυγγίτιδας, γρίπης, καταρροής και σε μολύνσεις του αναπνευστικού (χρόνια βρογχίτιδα, άσθμα κ.ά.).

Η κύρια δράση για την οποία είναι γνωστό το σκόρδο, αυτή δηλαδή της μείωσης της αρτηριακής πίεσης του αίματος, αποδεικνύεται από μελέτες παλιές και σύγχρονες. Επιπλέον, χάρη στην αντιοξειδωτική του δράση, θεωρείται ως ελιξίριο νεότητας.

Σε μορφή καταπλάσματος, χρησιμοποιείται σε νευρικούς και ρευματικούς πόνους. Συμβάλλει, επίσης, στην μείωση των επιπέδων του σακχάρου, στην καλή λειτουργία του συκωτιού, των νεύρων και των πνευμόνων.

Δρα, επίσης, προστατευτικά για την εμφάνιση εκφυλιστικών νόσων όπως το Αλτσχάιμερ και η άνοια. Τέλος, η τακτική κατανάλωση σκόρδου φαίνεται να βελτιώνει την σωματική δύναμη, αντοχή, λίμπιντο και την όρεξη.

Παρενέργειες και αντενδείξεις

Η κυριότερη παρενέργεια, από την κατανάλωση σκόρδου, είναι η οσμή! Μελέτες έχουν δείξει ότι η οσμή μπορεί να μειωθεί σημαντικά εάν με την κατάποση μιας σκελίδας σκόρδου καταναλωθεί ταυτόχρονα ένα φλιτζάνι γάλα.

Άλλη λύση, είναι η κατανάλωση κάψουλας με έλαιο σκόρδου ή η αφαίρεση του πράσινου μέρους της σκελίδας.

Η κατανάλωση σκόρδου σε μεγαλύτερες ποσότητες από την ενδεδειγμένη (3 σκελίδες/ημέρα) δεν είναι γνωστό εάν προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες όμως υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστούν γαστρεντερικές ενοχλήσεις και αλλαγή στην περίοδο της γυναίκας.

Θηλάζουσες μητέρες, έχουν παρατηρήσει, έπειτα από κατανάλωση σκόρδου, ανησυχία στα βρέφη τους, οπότε η σύσταση είναι να καταναλώνεται με μέτρο στην συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα.

Έχουν γίνει αναφορές για σοβαρές δερματικές αναφυλαξίες, έπειτα από χρήση καταπλάσματος σκόρδου και γι ‘αυτόν τον λόγο συνιστάται να γίνεται δοκιμή του καταπλάσματος σε μικρή επιφάνεια δέρματος και εφόσον δεν υπάρξει αλλεργική αντίδραση να προχωρήσετε σε μεγαλύτερη επιφάνεια του δέρματος.

Όταν το σκόρδο καταναλώνεται σε μεγάλες δόσεις, μπορεί να δράσει δυσμενώς με φάρμακα που ρυθμίζουν την πίεση του αίματος, αντιθρομβωτικά και κάποια αντιβιοτικά και συνιστάται να αναφέρεται στον θεράποντα γιατρό.

Αρθρογράφος για το ενημερωτικό Blog του votanotherapeia.gr